w południowej części wybrzeża Brazylii i są zaklasyfikowane przez IUCN jako wysoce zagrożone.
Ich siedlisko, las deszczowy Mata Atlântica, jest jednym z najbardziej różnorodnych biologicznie i najbardziej zagrożonych obszarów na ziemi. Obecnie tylko siedem do dwunastu procent z nich jest nienaruszonych.
które od wielu lat są obserwowane oraz badane przez biologów i innych ekspertów. Dzięki ich pracy dziś dużo wiemy
o sposobie życia tych naczelnych. Zdobyta wiedza jest wykorzystywana przez zespół projektowy do wdrożenia konkretnych środków w celu ochrony siedliska marmozet złotogłowych.
w celu zachowania siedliska marmozet złotogłowych. Wiele obszarów leśnych jest oddzielonych od siebie „korytarzami”, które uniemożliwiają spotkanie się różnych grup marmozet. Poprzez zalesianie można tworzyć połączenia między odizolowanymi obszarami leśnymi, które umożliwiają zwierzętom pokonanie wcześniej niezalesionych korytarzy.
Nasz partner projektowy na miejscu:
Zdjęcia:
Marmozeta złotogłowa, badania naukowe: Markus Mauthe
Zalesianie: Lars Richter
